Zaterdag 4 november, eigenlijk zegt de maandnaam het al een beetje. Guur, frisse stormachtige wind, soms een zonnetje, de eerste nachtvorst voor de deur, kale bomen, regen en misschien wel een sneeuwbui. Zo zag de afgelopen week er ook uit bij de JO13-1. Een flinke tegenvaller kregen we te horen op maandagmiddag. Keeper Jeroen had met trefbal op school zijn pink gebroken. Pure pech en zeker omdat Darre, keeper van de JO13-2, ook nog met zijn hoofdblessure in zijn maag zit. Oplossing was al snel gevonden in de vorm van Bowen van Dijke, alleen bleek hij zaterdagochtend ziek te zijn waardoor het improviseren van de afgelopen weken een nog grotere klus bleek te zijn.

Gelukkig kon er wel gevoetbald worden. Met gelegenheidskeeper Alexander Vermeer in het doel en broer Sebastiaan op de bank begon de wedstrijd om 09:15 op veld 1. Gemist vandaag werden Bowen, Bram, Pascal en Jeroen waardoor er een licht gehavend elftal stond. Gelukkig waren de gebroeders Vermeer er om de JO13-1 aan te vullen.

De eerste helft was wederom rommelig van Hazerswoude-kant. De bal werd veel te vaak diep gespeeld waardoor er veel energie werd verloren aan het verdedigen op eigen helft wat eigenlijk niet de bedoeling was vandaag. Gelukkig stond in de 5e minuut op de neus van Alexander een vroege voorsprong van Esto in de weg. Vanaf de zijkant leek Alexander een fabelachtige redding te verrichten met zijn handen maar zijn gezicht was dus wat redding bracht. Toch viel de 0-1 voor Esto en dat was op dat moment zeer verdiend. De Bodegravenaren waren feller, voetbalde zich keurig onder verschillende hachelijke situaties vandaan en scoorden na een aanval uit het boekje.

Lang konden de gasten daar niet van genieten. De rood-witten (uittenue omdat Esto ook in zwart-wit speelt) begonnen iets beter in de wedstrijd te komen. Met name gelegenheidspits Kees was met vlagen een ware plaag voor de twee reuzen achterin bij de bezoekers. Ze konden geen grip op hem krijgen en zo kon de JO13-1 een paar speldenprikjes geven. Die speldenprikjes werd uiteindelijk een flinke prik. Na een overtreding op Lenn mocht Ryan vanaf een meter of 25 aanleggen voor een vrije trap en bijna zoals gewoonlijk schoot Ryan deze keurig in de verre hoek in de winkelhaak. Een fraaie goal en dat gaf de toeschouwers aan Hazerswoude kant weer moed.

Voor de rust ontstond er nog een hachelijke situatie voor het doel van Hazerswoude. De gasten stonden al te juichen dat de bal over de lijn zou gaan maar Tom Verheul was er op het aller-allerlaatste moment als de kippen bij om de bal weg te maaien.

In de rust werd de aandacht verlegd naar waar de ruimte op het veld benut moest worden. Er moest vaker gekozen gaan worden voor een breedtepass omdat daar de ruimte lag bij onze links- en rechtsback. Deze werd in de tweede helft ook vaker gevonden waardoor Hazerswoude de tweede helft het heft in handen nam.

Een vergelijking met de eerste helft kon niet gemaakt worden. Waar het vorige week tegen Jodan Boys ook heel slordig was speelde de JO13-1 de tweede helft bijna weer als vanouds. Er werd minder met de bal gelopen, de vrije man werd gevonden en de ruimtes werd in balbezit groter gehouden zodat er makkelijker gevoetbald kan worden. Bij vlagen zagen we ook geniale dingen en soms momenten waar echt nog aan gewerkt moet worden. Maar de bezoekers hadden de tweede helft eigenlijk niks in te brengen.

Het resulteerde in drie grote kansen voor Hazerswoude en Alexander had de tweede helft eigenlijk af kunnen doen door tegen zijn doelpalen aan te gaan zitten. De eerste echte kans was voor Kees. Na een fraaie steekbal van Louk over de as van het veld kwam de bal bij op dat moment de rechtsbuiten die knap zijn man uitkapte en zijn schot in de handen van de keeper zag verdwijnen. Het volgende moment was voor zijn broer Tom. Een corner schoot net voor hem langs en kreeg dus helaas niet het laatste zetje om achter de doellijn te komen. De grootste en misschien wel de laatste kans van de wedstrijd kwam op naam van Sebastiaan. Hij kreeg de bal op een presenteerblaadje aangereikt door Kees maar schrok van de tijd en ruimte die hij kreeg en schoot de bal helaas over de dwarsligger. 

Uitslag 1-1. Een punt wat op basis van de eerste helft misschien wel verdiend was maar op basis van de tweede helft omgezet had moeten worden in een overwinning. Volgende week zijn we weer na genoeg compleet en komt gedeeld koploper Woerden op bezoek.

Willen wij ook nog aandacht voor het volgende. Vandaag bereikte ons het nieuws dat Ab Qualm afgelopen week op 78-jarige leeftijd is overleden. Onder vele ouders van onze groep bekend als de opa van Dinand Qualm, die vorig seizoen met veel jongens in de JO13-1 speelde. Wekelijks reisde Ab samen met Piet Swart de knapen achterna. Of het nou naar Roelofardensveen was of naar Leiden, waar de JO13-1 speelde, daar was Ab. Ook dit seizoen was hij vaak langs de lijn te vinden om te kijken bij zijn kleinzoon of bij de huidige JO13-1 Wij wensen de nabestaanden, vrienden en kennissen van Ab namens de JO13-1 heel veel sterkte en kracht toe.