Het bekeravontuur voor de JO15-1 is ten einde. De Boys waren de bovenliggende partij, knokte zich knap terug maar verloren helaas na strafschoppen van ARC JO15-2.

Vooraf waren er gespannen kopjes. Zeker voor Levi en Milan was dit een wedstrijd waar ze erg naar uitkeken. Vorig jaar speelde beide heren nog in het zwart rood en vandaag stonden ze tegen een hoop bekende gezichten. Ook de rest van de groep had vandaag één taak en dat was de volgende ronde bereiken. 

Eigenlijk was er in het eerste kwartier geen vuiltje in de lucht. Hazerswoude zocht de voetballende oplossing en vond die ook met regelmaat en ARC hanteerde vaak vanuit achteruit de lange bal. Dit kwam mede ook door goed druk zetten van onze Boys en het leverde in de dertiende minuut de 0-1 op. Na goed druk zetten op rechts kwam de bal terug bij de keeper van de Alphenaren. Deze speelde op ongelukkige wijze Dinand in zijn voeten. Voor de linksbuiten was het een koud kunstje en zo stond het 0-1.

Ook daarna waren onze jongens beter en waren we de bovenliggende partij maar ook de Racing kwam wat beter in zijn spel en beet wat meer van zich af. Er ontstond een interessant voetbalgevecht waarbij zeker onze jongens veel van kunnen leren. ARC speelt een niveautje hoger als ons en onze jongens moeten eigenlijk wekelijks op dit niveau acteren. We werden onder druk gezet, de tegenstander maakte het veld klein en onze handelingssnelheid moest omhoog. Ondanks dat ARC beter werd kwamen zij niet tot kansen maar stond er plots 1-1 op het bord. Een vrije trap werd verkeerd ingeschat door Jeroen en de bal plofte direct tegen het netje.

Een flinke, onnodige, domper en de thuisploeg ging op zoek naar meer. Het offensief van de Alphenaren duurde tot de rust en duidelijk was toch dat zij bloed roken alleen kwamen ze, op een paar rollertjes na, niet tot kansen.

In de rust werd er bij de Boys vooral aandacht besteedt aan het feit dat we het veel simpeler voor onszelf moeten maken en de derde man moeten vinden in plaats van technische hoogstandjes met balverlies als gevolg. Dat gebeurde ook na rust en ARC kwam er na de rust, op een aantal vrije trappen na, niet aan te pas. 

De grootste kans kwam na ongeveer 20 minuten voetballen. Een vrije trap van Kees belandde achterin bij de tweede paal. Broer Tom had de bal voor het inschieten maar de keeper verrichte een wereldredding. De rebound van Kjeld was te gehaast en belandde helaas in het vangnet. Ook zat het de tweede helft niet echt mee. Meerdere malen vlagde de grensrechter af voor buitenspel of een doeltrap terwijl het 1000% corners waren. Ook de scheidsrechter zag een overduidelijke handsbal over het hoofd wat een strafschop had moeten zijn.

De Alphense Racing bracht daar helemaal echt helemaal niks tegenover maar kwamen tegen alle verhoudingen in op voorsprong. Wederom tastte Jeroen mis uit een vrije trap en kon de nummer 9 simpel binnen knikken. Daarna braken 6 spannende minuten aan want er was niet veel tijd over om de stand gelijk te trekken. Vorig seizoen werd in zulke momenten Tom Grootscholten naar voren geschoven maar de laatste man viel geblesseerd uit dus nu was het Juul zijn buurt om als pinchhitter te functioneren. Daarin stelde de aanvoerder niet teleur want na twee minuten schoot hij een afgemeten bal van Levi keihard boven de Alphense doelman.

Ook daarna probeerde de Boys de wedstrijd voortijdig te beslissen en moest de laatste man van ARC op dusdanig schandalige wijze een aanval af stoppen dat ook Kees het veld geblesseerd moest verlaten. De scheidsrechter zag hier niet eens een overtreding in en floot snel voor het einde wat strafschoppen betekende.

Deze werden door ARC beter genomen. Het enige commentaar dat wij op deze wedstrijd kunnen geven is dat jongens bij strafschoppen hun verantwoordelijkheid moeten nemen. Voor de rest hebben we ons kranig verweerd tegen 1e klasse en  3e divisie-spelers. We hebben geen kans weggegeven, we hebben als team gefunctioneerd, we hebben de tegenstander vast kunnen zetten en zo kunnen we nog wel even doorgaan. We mogen trots zijn op wat we hebben laten zien vanavond! 

Het is nu wonden likken en doorgaan op de weg die we zijn ingeslagen. Duidelijk is wel geworden dat we iedere week dit soort wedstrijden moeten spelen want dit is het niveau waar wij nog een hoop kunnen leren.